De evolutie van simracen, deel 3: op weg naar realisme

De reis naar het gouden tijdperk van simracen gaat verder met een blik op twee baanbrekende titels die het landschap van het genre voorgoed hebben veranderd. Halverwege de jaren negentig begon het pad dat was gebaand door pioniers als Indianapolis 500 en Grand Prix 2 zich te ontwikkelen tot een nieuwe standaard: een standaard die gericht was op realisme en, zonder excuses, op de uitdaging om digitale raceauto's tot het uiterste te beheersen.

Twee titels in het bijzonder omarmden deze filosofie: NASCAR Racing en Grand Prix Legends. Wat hen verbindt, naast hun technische briljantheid, is de visionair achter beide projecten: David Kaemmer, een naam die nu synoniem staat voor high-fidelity racesimulaties.

NASCAR Racing werd op 2 november 1994 uitgebracht door Papyrus Design Group (een echte baken voor simracen) en sloeg in als een bom op MS-DOS-pc's. De game bevatte meer dan 25 officieel gelicentieerde NASCAR-coureurs en bracht een ongekende diepgang in stockcarracesimulaties.

Belangrijkste kenmerken:

• Realistische simulatie van NASCAR-races, inclusief aerodynamica (met name slipstream), bandenslijtage en schade door ongelukken.
• Officiële tracks uit het NASCAR-seizoen van 1994, zoals:
  • Daytona International Racebaan
  • Talladega Superspeedway
  • Bristol Motor Racebaan
  • Sears Point (nu Sonoma Raceway)
• Multiplayer-ondersteuning via modem of LAN — revolutionair voor die tijd.
• SVGA-graphics met een resolutie van 640x480 — indrukwekkende beelden voor 1994.

De game kreeg meerdere uitbreidingen, waaronder het Track Pack, dat nieuwe circuits toevoegde. De physics-engine vormde de basis voor toekomstige Papyrus-titels en culmineerde uiteindelijk in NASCAR Racing 2003 Season (NR2003) — nog steeds algemeen beschouwd als een van de beste stockcar-simulators ooit gemaakt.

Grand Prix Legends, eveneens ontwikkeld door Papyrus Design Group en uitgebracht in 1998, speelde zich af tijdens het legendarische Formule 1-seizoen van 1967, dat werd gewonnen door de Nieuw-Zeelander Denny Hulme in de Brabham-Repco. Deze titel kreeg al snel een cultstatus vanwege de ultrarealistische fysica en de enorme moeilijkheidsgraad.

Belangrijkstekenmerken:

• Geavanceerde fysica voor die tijd: elke auto reageerde anders, waardoor je echt vaardig en geduldig moest zijn om ze onder de knie te krijgen.
• Authentieke F1-auto's uit 1967, wat betekent dat er geen rijhulpsystemen zoals ABS, tractiecontrole of ESP zijn. Gewoon puur, ouderwets racen.
• Iconische circuits, opnieuw gecreëerd in hun oorspronkelijke, vaak gevaarlijke vorm:
  • Nürburgring Nordschleife (25 km aan meedogenloze bochten)
  • Spa-Francorchamps (versie uit de jaren 60 — waanzinnig snel en dodelijk)
  • Monza zonder chicanes
  • Klassieke Monaco-indeling

Voertuigen uit het seizoen 1967 waren onder meer:

• Lotus 49
• Ferrari 312
• Brabham BT24
• Eagle T1G
• Honda RA300
• BRM P115
• P115

Waarom het een cultklassieker werd:

• Grand Prix Legends was zijn tijd ver vooruit, maar ook berucht om zijn hoge moeilijkheidsgraad — veel spelers vonden het in het begin bijna onmogelijk.
• Een gepassioneerde community hield het spel decennialang in leven door mods, grafische updates en zelfs gloednieuwe tracks te maken.
• Het inspireerde direct moderne simulaties zoals iRacing, dat mede werd opgericht door David Kaemmer zelf.

NASCAR Racing en Grand Prix Legends simuleerden niet alleen racen, ze hebben het opnieuw gedefinieerd. Deze games hebben nieuwe normen gesteld voor realisme, immersie en community-gedreven ondersteuning. Ze hebben de basis gelegd voor de meest geavanceerde simulators van vandaag en Papyrus een plaats bezorgd in de hall of fame van motorsportgames.

Het waren niet zomaar games — het was een roeping voor een hele generatie simracers.