Styl jazdy: zakręty w kształcie litery V a zakręty w kształcie litery U

Każdy kierowca ma swoje indywidualne podejście do interpretacji toru. Omówiliśmy już technikę i styl hamowania, zarówno w wyścigach rzeczywistych, jak i symulowanych. Dzisiaj porozmawiamy o podejściu do pokonywania zakrętów.

Istnieją dwie główne kategorie:

• kształt litery V
• kształt litery U

Celem obu stylów jest optymalizacja prędkości i trajektorii podczas pokonywania zakrętu.

Ten styl wymaga agresywnego hamowania (odpowiedni dla kierowców hamujących późno). Kierowca wjeżdża ostro w zakręt z wciśniętym hamulcem, kierując się bezpośrednio na punkt szczytowy zakrętu. Po osiągnięciu tego punktu samochód skręca bardzo ostro, poświęcając prędkość w środkowej części zakrętu, aby jak najszybciej wyprostować samochód, co pozwala na wczesne i zdecydowane dodanie gazu (pchając samochód do granic nadsterowności). Oto podział faz pokonywania zakrętu:

• Wejście: Mocne wejście z późnym, intensywnym hamowaniem.
• Wierzchołek: Kierując się bezpośrednio na wierzchołek, samochód skręca gwałtownie, nie zwracając uwagi na prędkość w połowie zakrętu.
• Wyjazd: Samochód jest natychmiast prostowany, a pedał gazu jest wciskane tak wcześnie i mocno, jak to możliwe, zbliżając się do granicy nadsterowności.

Zalety tej techniki:

Ten styl jazdy sprawdza się dobrze w samochodach z responsywnym przednim zawieszeniem podczas wchodzenia w zakręt, takich jak Audi R8 GT3 Evo2. Wymaga on jednak szczególnej uwagi ze względu na lekki tył samochodu, zarówno podczas wchodzenia w zakręt, jak i podczas z niego wychodzenia. Alternatywnie, styl ten pasuje do samochodów z mocnymi silnikami, ale ograniczoną prędkością na zakrętach.

Aby uzyskać większą prędkość w środkowej części zakrętu, potrzebny jest bardziej płynny i „zaokrąglony” styl jazdy. Celem jest tutaj utrzymanie dużej prędkości podczas pokonywania zakrętu. Kierowca powinien dążyć do płynnej trajektorii, ograniczając korekty kierowania, hamowania lub przyspieszania podczas wchodzenia w zakręt, w jego środkowej części i podczas wychodzenia z niego.

Etapy są następujące:

• Wjazd: Płynne i stopniowe hamowanie, dostosowane do przeniesienia ciężaru samochodu. Hamowanie następuje wcześniej niż w przypadku podejścia w kształcie litery V.
• Apex: Zaokrąglona, łagodna trajektoria pozwala na osiągnięcie większych prędkości na całym zakręcie. Zasadniczo dąży się do „późnego apexu”, przyjmując linię wewnętrzną później niż w stylu V.
• Wyjeżdżanie: Tutaj również kluczowa jest płynność: pedał gazu należy naciskać stopniowo, aby uniknąć nagłych zmian masy, które mogłyby zakłócić dynamikę pojazdu.

Jak już wspomniano, te dwa style mają różne zastosowania. Styl w kształcie litery V sprawdza się na krętych torach z zakrętami o małym promieniu, po których często następują długie proste. Styl w kształcie litery U jest idealny na torach z szybkimi zakrętami i wysokimi prędkościami na zakrętach.

Umiejętność kierowcy polega na dostosowaniu się do różnych odcinków toru. Jak wiemy, większość torów zawiera zarówno zakręty szybkie, jak i wolne, więc od umiejętności kierowcy zależy, czy będzie on w stanie jak najskuteczniej poradzić sobie w każdej sytuacji.